书名:代码本色:用编程模拟自然系统
作者:Daniel Shiffman
译者:周晗彬
ISBN:978-7-115-36947-5
目录
5.20 吸引和排斥行为
假如我们有一个粒子类(继承自VerletParticle类)。
Particle p = new Particle(new Vec2D(200,200));
float distance = 20;
float strength = 0.1;
AttractionBehavior behavior = new AttractionBehavior(p, distance, strength);
注意AttractionBehavior的构造函数有两个参数——distance和strength。distance代表引力的作用范围,在上面的实现中,只有20像素范围内的其他粒子才会受引力的作用。strength参数代表引力的强度。
最后,为了激活引力的作用,AttractionBehavior对象需要被添加进toxiclibs的物理世界。
physics.addBehavior(behavior);
这意味着只要其他粒子距离该粒子足够近,它们肯定会受到这个粒子的引力作用。
class Particle extends VerletParticle2D {
float r;
Particle (Vec2D loc) {
super(loc);
r = 4;
physics.addBehavior(new AttractionBehavior(this,r*4,-1)); 每次创建粒子对象时,同
}
void display() {
fill(255);
stroke(255);
ellipse(x,y,r*2,r*2);
}
}
下面,我们将用toxiclibs重新实现引力程序,让整个窗口中的粒子都受单
个Attractor对象的吸引作用。
示例代码5-13 引力/斥力
import toxi.geom.*;
import toxi.physics2d.*;
import toxi.physics2d.behaviors.*;
ArrayList<Particle> particles;
Attractor attractor;
VerletPhysics2D physics;
void setup () {
size (640, 360);
physics = new VerletPhysics2D ();
physics.setDrag (0.01);
particles = new ArrayList<Particle>();
for (int i = 0; i < 50; i++) {
particles.add(new Particle(new Vec2D(random(width),random(height))));
}
attractor = new Attractor(new Vec2D(width/2,height/2));
}
void draw () {
background (255);
physics.update ();
attractor.display();
for (Particle p: particles) {
p.display();
}
if (mousePressed) {
attractor.lock();
attractor.set(mouseX,mouseY);
} else {
attractor.unlock();
}
}